Şiir

 

Sabahattin Ali -25 Şubat 1907 - 2 Nisan 1948-

 

Dışarda mevsim baharmış

Gezip dolaşanlar varmış

Günler su gibi akarmış

Geçmiyor günler geçmiyo

***

 

Beni en güzel günümde

Sebepsiz bir keder alır

Bütün ömrümün beynimde

Acı bir tortusu kalır

 

 

Ne bir dost ne bir sevgili

Dünyadan uzak bir deli

Beni sarar melankoli

Kafamın içersi ölür

***

 

Başın öne eğilmesin

Aldırma gönül aldırma

Ağladığın duyulmasın

Aldırma gönül aldırma

 

Dışarda deli dalgalar

Gelir duvarları yalar

Seni bu sesler oyalar

Aldırma gönül aldırma

***

 Göklerde kartal gibiydim.

Kanatlarımdan vuruldum;

Mor çiçekli dal gibiydim,

Bahar vaktinde kırıldım.

*** 

Başım dağ saçlarım kardır

Deli rüzgarlarım vardır

Ovalar bana çok dardır

Benim meskenim dağlardır

 

Şehirler bana çok uzak

İnsan sohbetleri yasak

Uzak olun benden uzak

Benim meskenim dağlardır

 ***

 Seneler sürer her günüm
Yalnız gitmekten yorgunum
Zannetme sana dargınım
Ben gene sana vurgunum

Başkalarına gülsem de
Senden uzak kalsam da
Sevmediğini bilsem de
Ben gene sana vurgunum

***

 

---