“Dostluk, alternatif psikolojik yuvamızdır. Seçmeli bir gereksinim değildir; kişisel gelişimin gereğidir... Kişi birçok insanla dost olabilir ama bu ilişkilerin hiçbiri ne birbirine benzer ne de birbirinin yerini doldurabilir... Yaygın inanışın tersine, dostların ilişkilerini sürdürebilmeleri için düzenli olarak görüşmeleri, birbirlerine sık sık telefon etmeleri, uzun mektuplar ya da e-postalar yazmaları gerekmez. Bir kez kurulmaya görsün, dostluk kişi için belleğin parçası haline gelir, özümsenmiş bir bağlılığa dönüşür. İki gerçek dost hiç görüşmedikleri aylar, hatta yıllar sonrasında, ilişkilerine kaldıkları yerden devam edebilirler, sanki hiç ayrılmamışçasına kucaklaşabilirler. Dostluk, yabancılar arasındaki tüm ilişkilerin potansiyel olarak en uzak ömürlü olanıdır.”
Dr Toksöz Karasu/ Huzurlu Yaşama Sanatı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder